Skip to main content

Οξεία Μέση Ωτίτιδα (ΟΜΩ)

Πονάει το αυτάκι του; Κατευθείαν στο γιατρό !

 

Ο πόνος στο αυτί είναι το βασανιστικό σύμπτωμα που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση, αλλά κυρίως διερεύνηση της αιτίας που τον προκαλεί.

 

Οι Παίδο- Λαρυγγολόγοι αλλά και οι παιδίατροι διαγιγνώσκουν συχνά σε βρέφη,νήπια και παιδιά φλεγμονή του βλεννογόνου και του περιόστεου του μέσου ωτός και των κυψελών της μαστοειδούς αποφύσεως που ξεκινάει πίσω από ένα ακέραιο τυμπανικό υμένα.

Η συγκεκριμένη ωτίτιδα αποτελεί συχνή επιπλοκή ιογενών και βακτηριακών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.

Αποτελεί δε τη δεύτερη πιο συχνή πάθηση της βρεφικής και πρώτης παιδικής ηλικίας.Υπολογίζεται ότι 50-85% των παιδιών μέχρι τα 3 έτη έχουν περάσει τουλάχιστον ένα επεισόδιο ΟΜΩ.

Η συχνότητά της είναι αυξημένη στις ηλικίες 6-18 μηνών και 5-6 ετών.

Περισσότερα από 3 επεισόδια σε διάστημα 6 μηνών ή περισσότερα από 4 επεισόδια σε διάστημα 1 έτους αφορούν την υποτροπιάζουσα ΟΜΩ.

 

Η Ευσταχιανή Σάλπιγγα ( σωλήνας που ενώνει τη μύτη με το αυτί) είναι βραχύτερη,ευρύτερη,ανώριμη και πιο οριζόντια σε σχέση με τους ενήλικες.Έτσι πιο εύκολα μπορούν μικρόβια να μεταφερθούν από τη μύτη  στο μέσο αυτί και να προκληθεί μόλυνση και συλλογή πύου πίσω από το τύμπανο.

 

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ

 

-Κακή υγιεινή σπιτιού,συνωστισμός σε κλειστούς χώρους,κακός αερισμός

-Εποχιακή εκδήλωση λοιμώξεων του αναπνευστικού ,κυρίως το χειμώνα και την άνοιξη

– Συγχρωτισμός παιδιών , βρέφονηπιακοί σταθμοί

-Παθητικό κάπνισμα

-Απουσία θηλασμού ο οποίος παρέχει στο παιδί έτοιμα αντισώματα και αντιμικροβιακούς παράγοντες

-Η χρήση μπιμπερό,πιπίλας ή το πιπίλισμα κάποιου δαχτύλου δημιουργούν αρνητική πίεση στη στοματική κοιλότητα  με αποτέλεσμα την παθολογική διάνοιξη της ευσταχιανής σάλπιγγας

-Σίτιση σε ύπτια θέση

-Η ανατομία του ρινοφάρυγγα λόγω της μικρής ηλικίας

-Το φύλο με τα αγόρια να υπερτερούν

-Υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων “κρεατάκια”

-Κληρονομικότητα- γενετική προδιάθεση

-Συγγενείς ανωμαλίες όπως σύνδρομο Down,παιδιά με Υπερώιοσχιστιες,κυστική ίνωση,ανοσοανεπάρκεια,σιδηροπενική αναιμία

-Χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο

 

 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΩ

Αν και η εικόνα ενός νηπίου που ξυπνά κλαίγοντας από τον έντονο και ξαφνικό πόνο,δείχνοντας το αυτί του περιγράφεται συχνά ως σύμπτωμα της ΟΜΩ ,ένα στα τρία παιδιά μπορεί να μην εμφανίσει ωταλγία.

Επίσης δύο στα τρία παιδιά είναι απύρετα και σε αυτά ο πόνος υποχωρεί χωρίς θεραπεία μετά από ένα 24ωρο.

Το 30% των παιδιών εμφανίζουν βαρηκοία για πάνω από ένα μήνα, ενώ στο 20% των περιπτώσεων η βαρηκοία παραμένει για πάνω από δύο μήνες λόγω της ύπαρξης υγρού στο αυτί ( εκκριτική ωτίτιδα).

 

Τα μεγάλα παιδιά συνήθως παρουσιάζουν:

-Αιφνίδια έναρξη της ωταλγίας

-Αίσθημα πληρότητας του ωτός. Το παιδί χαρακτηριστικά αναφέρει ¨έχω βουλωμένο αυτί”, “κάτι κουνιέται στο αυτί μου”, ” το αυτί μου χτυπάει”

-Απώλεια ακοής

-Ίσως πυρετό

-Εμβοές- ζάλη

 

Τα μικρότερα παιδιά συνήθως παρουσιάζουν:

Ανησυχία

-Κακουχία

-Πυρετό

-Δυσκολία στη σίτιση και στον ύπνο

-Απώλεια ακοής

-Ευερεθιστότητα- εκνευρισμό

-Πεπτικές διαταραχές

-Κλάμα

 

Εάν η ωτίτιδα είναι πιο σοβαρή μπορεί να υποστεί ρήξη το τύμπανο και να τρέχει από το αυτί πύον ή/και αίμα. Δεν πρέπει να ανησυχήσουμε γιατί η τρύπα που δημιουργήθηκε κλείνει τις περισσότερες φορές όταν το παιδί πάρει την κατάλληλη θεραπεία από τον Παιδο-ΩΡΛ.

Συνήθως η ωτίτιδα ακολουθεί  5-7 ημέρες μετά από κάποια ίωση- κοινό κρυολόγημα γι αυτό καλό θα ήτανε να αποφεύγετε να παίρνετε το μωρό σας σε χώρους με έντονο συγχρωτισμό.

 

ΚΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΞΕΙΑ ΜΕΣΗ ΩΤΙΤΙΔΑ ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΑΥΤΙ ΤΟΥ;

H οξεία φαρυγγίτιδα , η οξεία αμυγδαλίτιδα, η εξωτερική ωτίτιδα, ακόμη και η οδονταλγία που μπορεί να εμφανιστεί από την έκφυση των δοντιών είναι επώδυνες καταστάσεις και παθήσεις που τίθενται στη διαφορική διάγνωση.Ο Παιδο-ΩΡΛ θα πρέπει να λάβει όμως υπόψη του και πολύ σοβαρότερες παθήσεις.

 

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για ιογενή μόλυνση γι αυτό και αυτοθεραπεύεται.Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως χρειασθεί να δοθεί από τον Παιδο-ΩΡΛ σας αντιβίωση, η θεραπεία με την οποία διαρκεί 10 ημέρες.

Σε υγιή παιδιά άνω των 2 ετών χωρίς υψηλό πυρετό συνιστάται παρακολούθηση χωρίς αντιβίωση για 1-3 ημέρες. Εάν δεν υποχωρήσουν τα συμπτώματα μετά την τρίτη ημέρα,χορηγείται αντιβίωση.

Αντιβίωση χορηγείται επίσης σε παιδιά κάτω των 2 ετών ή σε παιδιά με υποκείμενη νόσο στα οποία μπορεί να χρειασθεί ακόμη και ενδοφλέβια αγωγή σε νοσοκομείο.

Φάρμακο εκλογής είναι η Αμοξυκιλλινη (80-90mgr/Kgr).

Εάν ο μικρός ασθενής δεν ανταποκριθεί στη θεραπεία τότε χορηγούμε Αμοξικυλλινη-κλαβουλανικό οξύ και Κεφουροξίμη.

Σε περίπτωση αλλεργίας στην Πενικιλλινη προτείνεται Τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη ή Ερυθρομυκίνη.

Τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν μέσα στα πρώτα 2-3 24ωρα.

Επιπλέον χορηγούμε αντιπυρετικά , αναλγητικά και ρινοπλύσεις.

Οι γονείς θα πρέπει να φροντίζουν να παραμένει στεγνό το αυτάκι του παιδιού εμποδίζοντας την είσοδο νερού κατά τη διάρκεια του μπάνιου.

Μετά το πέρας της ωτίτιδας , υγρό στο αυτί μπορεί να παραμείνει για 1-2 μήνες.Σε αυτό το διάστημα πιθανόν η ακοή του παιδιού να είναι μειωμένη.

Πολλοί γονείς ανησυχούν για την ακοή του παιδιού τους. Αν γίνει σωστή θεραπεία εξ αρχής σπανιότατα δημιουργούνται προβλήματα με την ακοή.

 

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΩΤΙΤΙΔΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ;

Η ωτιτιδα ΔΕΝ μεταδίδεται από παιδί σε παιδί ή σε ενήλικα.

Επίσης εάν το παιδί αισθάνεται καλά μπορεί ελεύθερα να βγαίνει και εκτός σπιτιού.

 

Οι ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ για χειρουργικη επέμβαση (Μυριγγοτομή) είναι:

-Πολύ σοβαρή ωταλγία με υψηλό πυρετό

-Μικρή ανταπόκριση στα αντιβιοτικά

-Νεογνά και ανοσοκατασταλμένα παιδιά

-Επιπλοκές όπως η Οξεία Μαστοειδίτιδα